İsteği gerçekleştirmez isteğin yoğunluğu
İhtiyaç başka bir boyuta geçmekti
Devreden çıkarıp gereksiz sorumluluğu [/su_quote]
Attila İlhan’ın ‘’Her şeyi Birden İstemek’’ isimli şiirinde belirttiği gibi isteğin yoğunluğu istediğiniz şeyi elde etmenize yetmiyor ve asıl yanıldığımız nokta ise her şeyi birden istemek. İstediğimiz her şeyi elde etmek adına harcadığımız zaman ve emek, kaçırdığımız güzel anlar mutsuzluğumuzun nedeni olabiliyor. Peki, her şeyi elde etmek mutlu olmamız için yeterli mi?
Yanlış bir anahtarla kapının kilidi nasıl açılamazsa doğru olmayan bir tutum veya gerçekçi olmayan beklentilerle mutluluğun kapısı da açılamıyor. Mutlu olmak herkesin hakkı. Bunun için çoğu insan bir arayış ve çaba sergilemekle birlikte mutlu olduğunu ifade edenler ise çok az…
Sorun mutluluğun anahtarında düğümleniyor. Mutlulukla ilgili şu sorular soruluyor: Mutluluk nedir? Son model arabalara binmek, lüks bir evde oturmak, çok para kazanmak, güzel ve havalı elbiseler giymek, istediğin gibi gezmek, istediğin gibi yaşamak mı?
Bunların peşinde koşmak, bunlara sahip olmak ve gerçekleştirmek mutluluk getirmiyor. Mutluluğun anahtarı küçük şeylerde. Gerçekleşmesi çok zor büyük hayallerin peşinde koşmaktansa mümkün olan küçük şeylere odaklanmak daha doğru…
Şükrü E. Başhoroz mutluluk anlayışını şu çarpıcı örneklerle ortaya koyuyor: “Bence mutluluk çıtır çıtır simittir çayın yanında, aniden radyoda çıkan şarkıdır, kar yağınca tatil olan okuldur, geri gelen elektriktir, tamir ettiğin alettir, elini sımsıkı tutan minicik eldir, dilediğinde yalnız kalabilmektir, ağlamaktır, gülmektir, dua etmektir. İnsanın karnının doyması, hatta nefes alabilmek kimi zaman. Güvenle uyuyup, yatağından güvenle kalkabilmek. Küçücük şeyler. Küçük, küçücük mutluluklar… Belki mutluluk öğrenilebilecek bir şey… Biraz pozitif bakabilmeli… Mutluluk bazen o kadar kolay ki. Mutlu olmayı bilene, daha doğrusu mutlu olmak isteyene.
Gelin biz hayatta hiçbir şeyi basit ve küçük görmeyelim. Hayattan büyük şeyler beklemeyelim. Küçük şeylerle mutlu olmayı bilelim…”
Fotoğrafa baktığım zaman çocuğun içten gülüşü küçük şeylerle mutlu olduğunu gösteriyor. Zor yaşam koşullarına rağmen yüzündeki gülümseme çok önemli. Bir motosiklet, yere serili bir battaniye ama tatlı bir gülüş. Bazılarına göre küçük ama o çocuğa göre mutluluğun en büyük kaynaklarından birisi motosikleti. Kendi mevcut durumuna göre hayattan büyük şeyler beklemeyip başkalarına göre küçük olan şeylerle mutlu olmasını biliyor.
Küçük şeyleri küçümsemezsek mutluluk bize o kadar uzak olmaz. Sanırım her yerde çocuklarımıza öğretmemiz gereken bu olmalı.
