El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden, tek hece.
Seni yitiriyorum, çok karanlık bir anda..
Birden uyanıyorum, bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda. Güzelce. [/su_column] [/su_row]
Özdemir Asaf’ın ‘’Özlem’’ isimli şiirinde belirtildiği gibi sevgilinin yüzüne tek hece söylemeden bakarak başkalarının göremediği aşkı, sevgiyi görebilmek ve o heyecanı yaşayabilmek aşkın en güzel yanı. Sevgiliyi kaybetmek karanlık ile özdeşleştirilirken yanında güzelce uyuyor bulabilmek aydınlıkla özdeşleştirilmiş. Bu duyguları her zaman hissedebilmek ise uzun birlikteliğin sırrı olsa gerek.
Ortak bir alanda iki farklı kişiliğin yaşamı paylaşmak üzere kurduğu birliktelik ile beraber insanların hayatları değişmeye başlar. İnsanlar “ben” iken “biz” olmaya doğru yola çıkarlar. Çok zordur uzun ömürlü bir birlikteliği başarmak, çok zordur “biz” olmayı başarmak…
Sevgi, ilgi, övgü, çözüme odaklı olmak, paylaşmayı bilmek, samimi olmak, uzun ömürlü bir birlikteliğin başarılmasında anahtar faktörlerdir.
Bu alanda uzman olan Çiğdem Demirsoy şu önerilerde bulunuyor: “Her şeyden önce eşler birbiri ile arkadaş olabilmelidir. Arkadaş insanın yanında olan, kendisini anlayan, destek veren kimsedir. Birbirine karşı duyarlı olup karşılıklı olarak ihtiyaçların anlaşıldığı ve karşılandığı bu tarz bir arkadaşlık ilişkisi oluşturulduğu takdirde iki insan arasında duygusal bağlar güçlenir…
Arkadaş sadece insanı anlayan ve destek veren kişi değildir, aynı zamanda birlikte gülebilen, eğlenebilen, ortak ilgi ve zevkleri paylaştığımız kişilerle arkadaşlık yürütürüz. Farklılıklar fazla olduğunda paylaşımlar azalır ve bağlar zayıflar. Beraber gülebilmek, eğlenebilmek ilişkiyi güçlendirir. Eşlerin birlikte hoşça zaman geçirecekleri aktiviteleri olmalıdır. Tabi ki farklılıklar olacaktır, önemli olan birbirinin farklılığına saygı göstererek ortak noktaları yakalayabilmek ve farklı ilgi ve zevklere de açık olup birbirinin beğenilerini paylaşabilmek gerekir. ”
Kadın ve erkeğin yaşlı ellerini ve baston değneklerini fotoğrafta görüyorum. İki ayrı el, yıllardır birbirine dokunup saçını okşayan, birbirinin elinden tutan iki el yıllar sonra bitmeyen sevgiyle baston değneğine tutunabiliyorlar. Kapitalist sistemde tüketim toplumu yaratılarak oluşturulan hediye alma çılgınlığına rağmen artan boşanma ve ayrılık haberlerine baktığımızda fotoğraftaki gibi bir birlikteliği ve sevgiyi ne yazık ki günümüzde göremiyoruz.
Sevgilinin hiç aklından çıkmaması güzel bir şey ama özel günlerde bunun kendi imkânların çerçevesinde yaşanıp yaşattırılması çok daha güzel olur kanaatindeyim. Ama unutulan bir sevgililer günü kutlaması da sevgiyi ve saygıyı kaybettirmemelidir. Şiirdeki gibi sevgililer gününde gösteremesem de ben seni seviyorum gizlice.
Sözün özü: Sevgi ve saygıyı kaybetmemiş birliktelikler uzun ömürlü birlikteliklerdir…
